Nie daje sobie rady...

Są dwie opcje weźmiesz się za siebie i nie będziesz się na razie odzywał do póki nie popracujesz nad sobą bo jej na pewno potrzeba czasu i odzywając się, prosząc ją tylko przekreślasz swoje szanse o ile już tego nie zrobiłeś bo jesteś dla niej słabym gościem , ale druga opcja jest taka że już ma Cie dość i musisz odpuścić , nic nie da rady zrobić . Współczuję choroby twojej mamy , ale musisz być silny , załamując się na pewno nie pomożesz sobie , mamie , i tym żeby wrócić do dziewczyny , także weź się za siebie . Moja dziewczyna jak zerwaliśmy też z głównie mojej winy jak się dowiedziała co u mnie i co zrobiłem to sama chciała wrócić , tyle że ja zachowałem twarz i zerwałem z nią żeby nie było jej ciężko ze mną . Ale może się uda , bądź mężczyzną i głowa do góry .

Właśnie nie raz prosiłem ją żeby dała mi ostatni raz spróbować, żeby nie bała się mi zaufać. Nie daje sobie po prostu rady bez niej, brakuje mi tego, kiedy mnie przytulała, mówiła że mnie kocha i praktycznie wszystkiego. Nie wiem co mam ze sobą robić, pracuję ciągle nad sobą. Przestałem kłamać, przestałem robić wszystko co złe było we mnie a ona nadal nie chce wrócić, a ja nie potrafię odpuścić bo zależy mi na niej i boje się, że zaraz znajdzie sobie kogoś nowego i ja już nie będę miał szans. Jestem już w takim dołku, że nie potrafię w ogóle ogarnąć się i poradzić sobie bez niej..
I staram się każdego dnia walczyć o nią, przepraszam za wszystko. Dziś dałem jej kwiaty i list prosto od serca bo jutro walentynki, a mi bez niej po prostu nie chce się żyć. Tak, jestem słaby i jestem tchórzem. Ale kocham tę dziewczynę bardzo mocno. Dodam też, ze ma 19 lat, maturę w tym roku, była moją pierwszą łóżkową i pierwszą poważniejsza dziewczyną, jednak moi rodzice strasznie ją polubili..

No tylko że dalej nie robisz wszystkiego żeby do niej wrócić , to co odczuwasz to normalna rzecz . Ale ja Ci mówie tak jej nie odzyskasz . Wybaczy Ci z litości , jak ją ubłagasz i potem powie że to pomyłka . Wejdź na podrywaj.org i poczytaj podstawy i klasyki, znajdziesz tam dobry materiał który Cię odpowiednio nastawi i nauczy . Tylko czytaj i stosuj to co Ci potrzebne i rób to z głową .

Właśnie największy problem w tym, że się ogarnąłem. Pracuję normalnie (musiałem rzucić studia przez sytuacje z mamą, niestety), przestałem kłamać (chyba najlepsze z tego wszystkiego że przestałem bać się mówić prawdę), zacząłem zmieniać w sobie cechy te, które drażniły innych. Dziecinność, niezorganizowanie, zaniedbywanie samego siebie. Do niej np. w niedzielę potrafiłem iść w dresie, teraz ubieram go tylko i wyłącznie w momencie kiedy chodzę sobie po domu, idę na trening lub jadę samochodem w dalszą trasę. Dziecinność zamieniłem na dojrzałość. Podejmowanie przemyślanych decyzji to u mnie pierwszy i podstawowy krok, zanim odpowiem coś głupiego zawsze zastanawiam się dwa razy. Jeśli chodzi o niezorganizowanie - nie spóźniam się i dotrzymuję obietnic. Przestałem również wciągać tabakę (co strasznie jej przeszkadzało, ponieważ od papierowych rurek przecinałem sobie nos i miałem rany). Codziennie kąpiel, włosy na żel, ogolony (nie do końca, bo mam bródkę i wąsika o którego sobie dbam). Przestałem również palić, żeby nie śmierdziało mi z buzi. Zacząłem znów grać w kosza, znów robię wsady i znów jestem liderem swojej drużyny. Zarabiam w tej chwili 3500zł miesięcznie. Ale nadal nie wiem, co mam robić, żeby wróciła. Czy też na litość czy nie, wciąż byłbym na każde jej zawołanie bo strasznie mocno ją kocham. Ale wiem, że gdyby spędzała ze mną czas - zauważyłaby te przemiany. A tak nic, ani widu ani słychu. Nie wiem czy zerwać kontakt, bo boję się że to całkowicie zaprzepaści szansę na ten związek. Wiem też, że jeszcze jak czasem napisze to tęskni za mną. I że wciąż jest sama. Niestety nadal nie wiem co robić, aby wróciła. I jeszcze jest jeden problem. Z 86kg schudłem do 65kg przy wzroście 189cm. Nie mam ochoty jeść ani nic robić, inne dziewczyny nie wchodzą w grę. Próbowałem, ale wszystko kojarzy mi się z nią. Wieczorami i rankami płaczę jak dziecko, kiedy zawsze byłem kolesiem którego nic poza krzywdą własnej rodziny nie wzruszało. Jedynie jej płacz powodował to samo u mnie, tak samo jak uśmiech powodował uśmiech. Przyznaję się szczerze i bez bicia, że jestem już na skraju załamania. A największym plusem i tym, w czym się zakochałem był jej charakter i szacunek do drugiej osoby. Była jedyną dziewczyną (miałem wcześniej 2, ale to były zwykłe zauroczenia bo ładna itd) która przyszła do mnie do domu i pierwsze co, to nie poszła oglądać tv czy tulić się ze mną, a widząc mojego młodszego brata zapytała się czy chce się z nią pobawić, czy zagrają w coś razem a dla moich rodziców sama piekła ciasta, robiła sushi. Strasznie wtedy tym wszystkim mi zaimponowała i wiem, że dla mnie to ta dziewczyna jest miłością.

Może i zmieniłeś te rzeczy , ale cóż z tego jak jesteś picza ? Nie wiem jak twoja kobieta ale większść kobiet nie lubi cipek . Więc moim zdaniem jeżeli walczysz o powrót do niej to bycie silnym facetem jest fundamentalną kwestią . Napisałem Ci adres strony która powinna Ci pomóc ale nawet Ci się nie chciało przeczytać ... Postaw się na miejscu kobiety , ona potrzebuję w Tobie oparcia itd , zrywacie bo ją okłamujesz , potem za nią latasz i płaczesz i prosisz o powrót . Dla niej jesteś przykrym kolesiem, myśląc jak kobieta w życiu byś sobie nie dał szansy . Płaczesz , nie jjesz itd bo tak jest najłatwiej i Ci się nie chce po prostu najłatwiej jest się poddać . Pokaż że masz jaja i tyle .

Wchodziłem na te strone, szukałem porad a nawet się zarejestrowałem. Co do twojego podejścia - możliwe ze jest dobre, bo zazwyczaj kiedy oleje się sprawę dziewczyna zaczyna się zastanawiać. Niby wszystko super, mogę nie pisać, nie odzywac się i nie poruszać tematu związku w ogóle, a dla siebie samego się zmieniać. Jednak co jeśli - znajdzie sobie kogoś innego bo na mnie powiedzmy ma już wyjebane? Niezbyt satysfakcjonuje mnie jej odejście i zastąpienie mnie kimś innym, bo nienawidzę porażek. Chce ja odzyskać za wszelką cenę. Cokolwiek będę musiał poświęcić, poświęce. Wiec wg twojego toku myślenia - mam przestać prosić się o związek i szanse a czekać aż sama zauważy zmiany i się odezwie?

dkmp5 napisal(a):

Więc moim zdaniem jeżeli walczysz o powrót do niej to bycie silnym facetem jest fundamentalną kwestią

co to znaczy silny facet według Ciebie dkmp5?
jakbyś go opisał?

Konsekwencja, prowadzenie w związku , opanowanie , nie nachalność , MYŚLENIE , dżentelmen . Ale wiadomo czasami też kobiety są dominujące . A co do autora , może być tak że już ją straciłeś i ona nie może na Ciebie patrzeć. Może być tak że jak zobaczy jaki postęp zrobiłeś to będzie chciała wrócić . Ale wiem jedno może jak za nią teraz będziesz latał to ją weźmiesz na litość , ale Cię potem oleje i powie że to nie to albo coś innego . Albo Cię zleje .

http://www.podrywaj.org/jak_odzyska%C4%87_dziewczyne

napisal(a):

Konsekwencja, prowadzenie w związku , opanowanie , nie nachalność , MYŚLENIE , dżentelmen

i której z tych cech poza rozumianą w tej sytuacji "nie nachalnością" nie posiada autor że nazywasz go "piczą"?
Chłopak odwalił kawał dobrej roboty a Ty go wyzywasz... czy tak zachowuje się silny facet? ;)

napisal(a):

Czy też na litość czy nie, wciąż byłbym na każde jej zawołanie bo strasznie mocno ją kocham

to nie jest dla kobiet atrakcyjne . Bardzo dobrze że wziął się za siebie , przyda się mu na przyszłość .

oj, możesz się kiedyś mocno zdziwić :)